Ik heb je bij je naam geroepen
Door: Albert Hakvoort
Blijf op de hoogte en volg Rob
21 Juni 2016 | Israel, Jeruzalem
Verslag maandag 20 juni
Noem de naam “Israël”, en je roept spanningen op. Israël en de Palestijnen, Israël en de omringende Arabische landen. Met deze spanning worden we elke dag geconfronteerd in de grote aantallen (vaak jonge) soldaten die we tegenkomen. Vanmiddag zaten we in de tram, toen 2 jongens er door net zo jong uitziende beveiligingsbeamten uit werden gehaald voor een controle.
Het is mooi te zien dat “Israël” ook verbindt. Onze reisgroep bestaat uit verschillende groepen: christelijk gereformeerd, gereformeerd vrijgemaakt en hersteld hervormd. Vandaag sloot een PKN’er aan. We zoeken Israël te leren kennen, waardoor we elkaar leren kennen over kerkmuren heen.
Wie Israël wil leren kennen kan niet om het herdenkingsmonument van de holocaust heen: Yad Vashem. De meesten van ons besteden de ochtend aan een bezoek aan dit monument. Anderen bezoeken een locatie waar oude stadsdelen zijn opgegraven. Zij lopen o.a. door de tunnel van Hizkia waar het water tot boven de knieën komt. Yad Vashem laat zien hoe het in de vorige eeuw voor de Joden steeds donkerder werd, totdat van miljoenen het levenslicht werd uitgedoofd in de ghetto’s en de concentratiekampen. Voor alle omgebrachte kinderen brandt in een donkere ruimte een kaars, weerspiegeld tot duizenden vlammetjes. En ze worden bij hun naam geroepen, stuk voor stuk, onafgebroken. Om nooit te vergeten!
’s Middags gaan we in de leer bij een rabbijn. Rabbi Joël Levy geeft onderwijs in de midrash, een joodse bijbeluitleg. Hij verhuisde naar Jeruzalem, en is daarmee een zichtbaar voorbeeld van wat hij betoogt: “Israël” is een bepaalde plek op de wereld. Een volk heeft een land nodig. Ook in tijden dat Israël geen land had, bleef de oriëntatie en het verlangen onveranderd gericht op Jeruzalem. Ook al is de tempel verwoest en wordt er niet meer geofferd, het land neemt die functie over. Het concrete, lichamelijke zit in de genen van een mens. Zo zit het in de genen van Israël om te verlangen naar het land.
’s Avonds verdiepen we ons onder leiding van dr. Marcie Lenk in een aantal teksten uit het Oude en het Nieuwe Testament en in een rabbijnse tekst. Wat betekent daarin ‘Israël”? Dr. Lenk wijst op twee lijnen: Israël is het volk dat uit Abram voortgekomen is via de lijn van Izak, en dat onvoorwaardelijk door God wordt gezegend. Daarnaast is Gods zegen soms ook afhankelijk van Israëls gehoorzaamheid. God noemt zijn naam: Israël. Dat betekent worstelaar. Alleen zo ontvang je Gods zegen.
Albert Hakvoort
Noem de naam “Israël”, en je roept spanningen op. Israël en de Palestijnen, Israël en de omringende Arabische landen. Met deze spanning worden we elke dag geconfronteerd in de grote aantallen (vaak jonge) soldaten die we tegenkomen. Vanmiddag zaten we in de tram, toen 2 jongens er door net zo jong uitziende beveiligingsbeamten uit werden gehaald voor een controle.
Het is mooi te zien dat “Israël” ook verbindt. Onze reisgroep bestaat uit verschillende groepen: christelijk gereformeerd, gereformeerd vrijgemaakt en hersteld hervormd. Vandaag sloot een PKN’er aan. We zoeken Israël te leren kennen, waardoor we elkaar leren kennen over kerkmuren heen.
Wie Israël wil leren kennen kan niet om het herdenkingsmonument van de holocaust heen: Yad Vashem. De meesten van ons besteden de ochtend aan een bezoek aan dit monument. Anderen bezoeken een locatie waar oude stadsdelen zijn opgegraven. Zij lopen o.a. door de tunnel van Hizkia waar het water tot boven de knieën komt. Yad Vashem laat zien hoe het in de vorige eeuw voor de Joden steeds donkerder werd, totdat van miljoenen het levenslicht werd uitgedoofd in de ghetto’s en de concentratiekampen. Voor alle omgebrachte kinderen brandt in een donkere ruimte een kaars, weerspiegeld tot duizenden vlammetjes. En ze worden bij hun naam geroepen, stuk voor stuk, onafgebroken. Om nooit te vergeten!
’s Middags gaan we in de leer bij een rabbijn. Rabbi Joël Levy geeft onderwijs in de midrash, een joodse bijbeluitleg. Hij verhuisde naar Jeruzalem, en is daarmee een zichtbaar voorbeeld van wat hij betoogt: “Israël” is een bepaalde plek op de wereld. Een volk heeft een land nodig. Ook in tijden dat Israël geen land had, bleef de oriëntatie en het verlangen onveranderd gericht op Jeruzalem. Ook al is de tempel verwoest en wordt er niet meer geofferd, het land neemt die functie over. Het concrete, lichamelijke zit in de genen van een mens. Zo zit het in de genen van Israël om te verlangen naar het land.
’s Avonds verdiepen we ons onder leiding van dr. Marcie Lenk in een aantal teksten uit het Oude en het Nieuwe Testament en in een rabbijnse tekst. Wat betekent daarin ‘Israël”? Dr. Lenk wijst op twee lijnen: Israël is het volk dat uit Abram voortgekomen is via de lijn van Izak, en dat onvoorwaardelijk door God wordt gezegend. Daarnaast is Gods zegen soms ook afhankelijk van Israëls gehoorzaamheid. God noemt zijn naam: Israël. Dat betekent worstelaar. Alleen zo ontvang je Gods zegen.
Albert Hakvoort
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
