Sjabbat shalom

Op deze vroege zaterdagmorgen is het volop Sjabbat. Ook het hotel waar we verblijven in hartje Jeruzalem houdt daar rekening mee, zo merkte ik toen ik zojuist ging ontbijten. Omdat ik wat aan de vroege kant was en zag dat er over het koffie-apparaat een doek hing, vroeg ik of ik already koffie kon nemen. Maar ik moest volstaan met Nescafe o.i.d., omdat het sjabbat is. Dan wordt er geen vuur ontstoken, en dus geen elektrisch apparaat gestart, wat feitelijk ook een vorm van vuur ontsteken is. Het ontbijt was er niet minder om, deze sjabbatsmorgen.
Ik realiseerde me overigens wel dat het hotel geen sjabbatslift in gebruik heeft; tenminste de lift die ik gebruikte was er geen. Ik moest gewoon de knopjes bedienen om op de 10e etage te komen... Toegegeven: de trap had ook gekund.

Gisterenavond was een heel bijzondere avond. Zo ervoer ik dat in ieder geval. We waren te gast in een de synagoge 'Kehillat Yedidya', wat overgezet zijnde wil zeggen 'Gemeenschap van de vriend/geliefde van de HEER'. Een modern-orthodoxe synagoge. We werden ontvangen door dr. Deborah Weisman, die ons een op een heldere manier uitleg gaf van de liturgie van de sjabbatsviering.

Mannen en vrouwen zaten ook in deze synagoge gescheiden, maar naast elkaar en niet de vrouwen ergens apart, boven of in een andere ruimte.

Het was voor mij letterlijk indrukwekkend mee te maken hoe deze Joodse gemeenschap met Gods eigen, door hen ontvangen woorden, Hem zocht en antwoordde. Ik merkte wat een kracht het kan doen als je Gods woorden uitspreekt en zo beantwoordt en verinnerlijkt.

Vrij aan het begin van de sjabbatsviering werd het volgende gedeelte gereciteerd, dat mij diep raakte. Vooral de combinatie van antwoord geven op hoe de HEER zichzelf heeft geopenbaard (zoals vooral ook duidelijk blijkt door het citeren van de grote hoeveel psalmen in ook deze liturgie) én de intensiteit, hartgrondigheid, zo je wil bevindelijkheid waarmee wordt geantwoord. Je herkent iets van het Hooglied en de taal van de Psalmen:

Beloved of the soul, Father of compassion
draw Your servant close to Your will.
Like a deer will Your servant run
and fall protstrate before Your beauty.
To him Your love is sweeter
than honey from the comb, than any taste.

Glorious, beautiful, radiance of the world,
my soul is sick with love for You.
Please, God, heal her now
by showing her Your tender radiance.
Then she will recover her strength and be healed,
be Your servant for eternity.

Ancient of days, let Your mercy be aroused,
please have pity on Your beloved child.
How love have I yearned
to see the glory of Your strength.
Please, my God, my heart's desire -
hasten; do not hide Yourself.

Reveal Yourself, beloved, and spread over me
the tabernacle of Your peace.
Let the earth shine with Your glory,
let us be overjoyed and rejoice in You.
Hurry, beloved, for the appointed time has come,
and be gracious to me as in the times of old.

Er is geen God als die van Israël! Niemand is Hem gelijk. Schepper en Herschepper. Bevrijder van zijn volk Israël. Door Jezus Messias bracht God zijn bevrijding ook naar ons: ook wij mogen delen in Israëls hoop, leven van Gods bevrijding.

Dat raakt aan iets anders dat me tijdens de liturgie opviel gisteren. Deze zin: 'All the world's inhabitants will realize and know that to You every knee must bow and every tongue swear loyalty. Before You, LORD our God, they will kneel and bow down and give honor to Your glorious name.' Wat opmerkelijk en veelzeggend dat Paulus in Filippenzen 2 iets dergelijks zegt over Jezus Messias...

Vandaag verdelen we ons als groep over drie synagoges. We zullen synogoges bezoeken van Messias belijdende Joden. Ik zie er naar uit.

Vanmiddag is voor eigen invulling... Voor 20.00u. is er weer een ontmoeting gepland, waarover later meer.